Ben Broeders kreeg zijn ticket voor Tokio door 5.80m te springen in Lievin. Gedurende het hele indoorseizoen heeft hij het nationale record met 10 centimeter verbeterd! Nu zijn competitiekalender leeg staat, heeft Ben toch nog de mogelijkheid om te trainen aan de Universiteit van Leuven en zijn zwakke punten te verbeteren. Een terugblik op het begin van de carrière van deze 24-jarige Belgische polsstokhoogspringer.
"Dit zijn vreemde tijden voor iedereen, maar als atleet moet je je concentreren op wat er mogelijk is. Door het uitstellen van de wedstrijden kunnen we nauwkeuriger en met meer tijd aan mijn techniek werken. Voor atleten die blessures hebben opgelopen is het ook een kans om in 2021 terug te komen. Voor mij is het heel eenvoudig: ik voel me nu goed en sterk, dus ik moet volgend jaar beter zijn."
"Ik ben erg blij dat de regering mij toestaat mijn trainingen voort te zetten. Ik kan alleen trainen met mijn coach en de vooruitgang die ik maak zal me in staat stellen om volgend jaar over de 5.90m te springen", hoopt Ben Broeders.
Na zijn 4e plaats op het Europees Kampioenschap in 2016 heeft Ben Broeders alleen maar vooruitgang geboekt. "In Amsterdam was het een openbaring. Hoewel de omstandigheden erg moeilijk waren en velen zich aan het voorbereiden waren op Rio, was deze Europese Top 5 voor mij een goede prestatie."
Daarna volgde een moeilijke periode voor Ben, die slecht presteerde op het Europees Kampioenschap in Berlijn in 2018. "Ik werkte met een psycholoog, maar het was te laat, vooral door de druk van de kampioenschappen. In Berlijn waren de omstandigheden erg goed en daar spring ik maar 5.30m. Mijn staf en ik ook trouwens, zagen in dat ik fysiek, maar ook en vooral emotioneel moest verbeteren", vertrouwt Ben Broeders ons toe.
Na een jaar van teleurstelling vocht Ben Broeders terug en kwalificeerde zich voor het wereldkampioenschap in Doha met een sprong van 5,76m. Een Belgisch outdoor record. Hij neemt ook de bronzen medaille op de Universiades in Napels met een sprong van 5.70m, in Doha bereikt hij de finale.
"Mijn medaille in Napels was het antwoord op mijn mislukking in Berlijn. In Doha daarentegen had ik het gevoel dat ik mijn Belgische record kon verslaan. Mijn opwarming was misschien een van de beste die ik ooit buiten heb gedaan, maar het ging niet zoals gepland. Alles gebeurde heel snel. Nu realiseer ik me dat ik vorig jaar niet in staat was om 5.70m te springen omwille van kleine technische fouten. Daar hebben we deze winter aan gewerkt.”
Na het breken van het nationale outdoor record in Napels was het de bedoeling om indoor hetzelfde te doen. In zijn tweede wedstrijd aan het begin van het jaar haalde hij de 5,75 meter. Na zeven pogingen op 5.70men hoger springt hij uiteindelijk 5.80m in Lievin in Clermont-Ferrand.
"Die 5.80m was mijn eerste ticket naar de Spelen. Mijn winterseizoen verliep beter dan gepland. Ik kon laten zien dat ik elke keer 5,70m kon gaan, zelfs als ik iets minder fit was door de lange autoritten. Mentaal zit ik in een totaal andere wereld dan in 2018!"
Bron: European Athletics