Bijna veertig kilometer voor de finish in het Italiaanse Bergamo moest Evenepoel afhaken op de beslissende beklimming van de Passo di Ganda. "Ik denk dat ik vijf minuten slechte benen had. Tussen kilometer drie en vier van de klim", zei hij daar achteraf over.
"Toen besloot ik voor mijn eigen tempo te kiezen, want het ging iets te snel voor mij. Op het einde van de klim kwam ik nog wat terug, en op de laatste helling in Bergamo voelde ik me weer heel goed. Misschien kregen mijn benen wat koud in de lange afdaling, en waren ze daarom een beetje geblokkeerd."
Voor Evenepoel was koersen in Lombardije een belangrijke mentale stap na zijn crash van vorig jaar. "In het begin was het best een raar gevoel om hier weer te koersen. Nerveuze wegen, nog een beetje in gedachten wat er vorig jaar is gebeurd... Deze morgen zat ik de hele tijd te bibberen, misschien nog door vorig jaar. Maar het werd beter en beter tijdens de koers. In de eerste afdalingen voelde ik me nog niet echt comfortabel, maar op het einde deed ik goeie afdalingen. Ik kwam bergaf nooit in de problemen, tenzij door de val van Cosnefroy voor me, waardoor ik op een gaatje kwam."
"Ik ben blij om vandaag in de top 20 te finishen, en we zijn tweede met de ploeg. Een heel mooi resultaat, al kwamen we om te winnen. Neen, natuurlijk ben ik niet al te ontgoocheld. In dit soort koers draait alles om je benen, moet je honderd procent zijn. Als je op het juiste moment niet de goeie benen hebt, dan is dat het leven, en moet je dat aanvaarden. Dat is niet het ergste ding ter wereld, om dat te moeten toegeven."
Bellga