Daags nadat ze in Tokio olympische turngeschiedenis schreef voor België, maakte Nina Derwael maandag in het olympisch dorp in Tokio tijd voor een babbel met de pers. De kersverse olympische kampioene aan de brug met ongelijke leggers had er een korte nacht opzitten.
"Door de adrenaline kon ik de slaap moeilijk vatten en ik was ook weer vroeg wakker", legde ze uit. Haar gouden medaille kreeg een plaats dicht bij haar op het nachtkastje. Bij de aankomst in het atletenhotel zondagavond stond een ruime delegatie van Team Belgium, onder wie een rist hockeyspelers, de 21-jarige Limburgse op te wachten. "Ik had dat niet verwacht. Dat was 'keileuk'."
Er was ook een kleine receptie voorzien in de lounge. Derwael kreeg heel wat berichtjes om haar te feliciteren, ook vanuit het koninklijk paleis. "De koning belde toen ik in de wagen van het stadion richting het dorp zat. Hij vertelde dat hij heel trots was voor mij en het land en hoopt dat hij mij in België in persoon kan feliciteren wanneer ik terug ben."
Derwael kijkt er alvast naar uit om op het vliegtuig te stappen en haar familie en vriend, voetballer Simon Voet, weer in de armen te sluiten. Zondagavond had ze hen al even aan de lijn. Met de gouden medaille op zak gaat de riem er bij Derwael nu even af. "Het is tijd om fysiek en mentaal wat afstand te nemen."
Maar de gymnaste heeft, op de langere termijn, zeker nog doelen. Onder meer het WK van 2023 in Antwerpen en de Spelen van Parijs een jaar later staan met rood omcirkeld in haar agenda.
Belga