De Belgian Cats wisten na afloop van de nipte nederlaag tegen Japan in de kwartfinales van de Olympische Spelen geen blijf met hun ontgoocheling. In de gangen van de Saitama Super Arena vloeiden heel wat tranen.
"Als je er zo dichtbij bent, doet het nog extra pijn', reageerde Jana Raman.
"Op een bepaald moment maken we tien punten achterstand goed. We komen terug, tonen vechtlust. Niemand kan iets verweten worden vandaag. We hebben er allemaal voor gevochten. Een punt verschil, dit doet echt pijn. We wisten dat het moeilijk zou worden, en Japan lukte vandaag de shots op de juiste momenten."
Antonio Delaere deelde in de droefnis. "Dit is heel hard, verliezen met een punt. Het is een enorme teleurstelling. Je krijgt misschien maar één kans in je leven om de halve finales van de Olympische Spelen te halen. We hadden Ann (Wauters) zo graag nog een medaille gegeven en dat is niet gelukt. Hier gaan we nog even niet goed van zijn."
Julie Allemand had het net als haar teamgenoten erg lastig na de uitschakeling. "Dit is zwaar. We hebbben alles gegeven. In de eerste twee quarters komen ze twaalf punten voor. We knokken terug en de ploeg toont een ongelofelijke veerkracht. We grijpen daarna de controle, en lopen tien punten uit. We wisten dat ze alles zouden doen om terug te keren en op het einde kraken we misschien fysiek. Maar we verdienden die plaats in de top vier. Dat is de sport."
Allemand toonde zich tegelijk groots in de nederlaag. "Japan verdient de kwalificatie evenveel als ons. Zij beschikken over superspeelsters en ik hoop voor hen dat ze heel ver geraken."
Belga