Wij bespraken verschillende onderwerpen rond het thema “vrouwen en sport” met Olympisch zwemster Kimberly Buys.
Voel je dat je dezelfde kansen hebt gehad als mannen?
Zwemmen is naar mijn ervaring een mooi voorbeeld van hoe het zou kunnen of moeten. Man of vrouw, jongen of meisje; iedereen kan op alle gebieden dezelfde kansen krijgen. De clubs en beschikbare faciliteiten zijn er echt op voorzien om iedereen dezelfde kansen te kunnen geven om zijn of haar ambitie of droom na te jagen.
Mannen en vrouwen zwemmen daarnaast ook dezelfde disciplines (en dezelfde wedstrijden en wedstrijdformules in competitie). Prestaties worden beoordeeld naar kunnen en niet naar geslacht en de aandacht wordt gelijk verdeeld. Bij eventueel prijzengeld is er bovendien ook geen onderscheid.
Ik heb dus zeker dezelfde kansen gekregen als de mannen waarmee ik heb samengewerkt in de zwemwereld.
Zijn vrouwen mentaal even sterk als mannen?
Daar ben ik sterk van overtuigd. Ik ken genoeg vrouwen die ongelooflijke staaltjes van mentale sterkte en weerbaarheid hebben laten zien. Hoe hard iemand zich ergens volledig op stort en er alles voor doet om zijn/haar project te proberen laten slagen, hangt in mijn ogen veel meer af van persoon tot persoon dan van geslacht. In alle facetten van de maatschappij is er daarbij maar 1 motto voor mij:
“To get the best out of yourself, alongside passion, hard work and some sacrifice, you have to be willing to face all the difficulties.” “Willing is not enough, we must apply. Willing is not enough, we must do.”
Krijgen vrouwelijke topsporters dezelfde erkenning/respect als mannen?
Erkenning zou men moeten krijgen naar prestatieniveau en niet naar geslacht. In het zwemmen is de aandacht wel goed verdeeld tussen mannen en vrouwen, daar zit het dus goed. Al ben ik ervan overtuigd dat dit nog niet overal zo is.
Hoe zie je jouw rol in het verbeteren van gendergelijkheid in sport?
Ik wil mij hier vooral achter zetten met het doel dat wanneer er iemand is, ongeacht zijn of haar geslacht, die een droom heeft op sportief vlak, dat hij of zij die droom ook kan najagen en er ergens de ondersteuning en middelen voor kan vinden.
Dit mag eigenlijk zelfs uitgebreid worden naar ook zowel jong als oud, valide of personen met een handicap, rijk als arm, beginner als gevorderde en ga zo maar door…
Sport verbindt mensen en is goed voor het algemene welzijn en de algemene gezondheid. Dit moet dus zo laagdrempelig mogelijk gemaakt worden en de verschillende mogelijkheden moeten bekender worden. Onbekend is helaas vaak ook onbemind. Iedereen zou de kans moeten kunnen krijgen om met alle sporten kennis te maken.
Daarnaast wil ik aanmoedigen en inspireren en drop-outs moeten we ook zo klein mogelijk krijgen want sport kan zo mooi zijn!
Is het positief voor een vrouwelijke atleet om vrouwen in de omkadering te hebben?
Zeker, bepaalde zaken spreken vrouwelijke atleten nu eenmaal makkelijker uit tegen een vrouwelijk persoon in de omkadering dan een mannelijk persoon. Zaken die atleten met zich meedragen mogen zeker niet blijven aanslepen doordat men ze niet durft te uiten of bang is voor reacties.
Welke concrete acties zou je graag zien om vrouwen gelijke kansen te geven in sport?
Alles zou mogelijk moeten zijn, maar vrouwen moeten zich daar dan ook bewust van zijn. Ik denk dat sommige mogelijkheden gewoon ook nog niet genoeg bekend zijn. Kijk bijvoorbeeld maar naar sporten die vaak bekeken worden als “een mannensport”. Vaak zijn daar ook mogelijkheden voor een vrouwelijk equivalent maar zijn deze toch minder bekend. Dit neemt niet weg dat deze soms te ontoereikend zijn of te weinig aanwezig zijn.
Voorbeelden kunnen ook inspireren. Verhalen van atletes die ook geworsteld hebben met het instromen in een sport, overgang meisje naar vrouw, combinatie sport en studeren, combinatie sport en sociaal leven… kunnen aanmoedigen om toch te gaan voor zijn of haar eigen ambitie.
Waarom worden niet meer vrouwen coach na hun actieve carrière?
Vrouwen kijken misschien nog altijd meer naar de gezinssituatie en de verzorgende rol die ze hierin (zouden) willen vervullen. Deze combinatie kan als moeilijk of niet mogelijk aanzien worden (zeker ook nog eens in combinatie met een job) door weekends die ingevuld worden, uren die ’s avonds ingenomen worden, het vaker weg van huis zijn voor langere tijd …
Hoe zouden meer vrouwen kunnen worden aangemoedigd om coach, official of bestuurslid te worden?
Door de opleidingen tot coach en official toegankelijker te maken. Door besturen aan te moedigen vrouwen meer te betrekken. Wanneer de juiste capaciteiten aanwezig zijn in een persoon, mag geslacht geen rol spelen.
Maar ook door hogere verloningen. Vaak berust dit nu nog op vrijwilligerswerk of een lage verloning wat het allemaal wat minder aantrekkelijk kan maken om iemand met interesse en potentieel, uiteindelijk toch over de streep te trekken om zich mee achter een project te zetten (waar toch vaak veel tijd in gestoken zal worden).
Denk je dat de huidige coachopleiding geschikt is voor topsporters?
Voor topsporters bestaat er in het zwemmen indien gewenst een verkort traject. Dat is dus zeker een pluspunt om dit eventueel al tijdens de carrière of kort daarna op te starten. Wat nog zou kunnen helpen is trachten nog meer zaken online mogelijk te maken zodat actieve topsporters die in het buitenland zitten ook van daar aan hun opleiding kunnen werken.
Op welke manier heeft jouw sportcarrière jou gesterkt als vrouw, als persoon?
Ik ben hier alleen maar sterker door geworden als persoon. Ik heb geleerd met verschillende soorten mensen met elk hun eigen persoonlijkheid om te gaan. Ik heb geleerd om in een team te werken en ieders sterke kant te ontdekken en zijn of haar hulp in te schakelen indien nodig.
Ik heb de wereld gezien en zijn verschillende culturen. Ik heb gezien hoe het wel zou moeten en hoe het niet zou mogen over sporten, landen, culturen … heen. En last but notleast heb ik voor mezelf leren zorgen en voor mezelf leren opkomen om te doen waar ik me goed bij voel.
Wat is je mooiste herinnering uit je carrière?
Moeilijk om er eentje uit te kiezen. Bij deze vraag heb je ook vaak de neiging om er een prestatie uit te pikken (bronzen medaille EK, Halve finale OS…).
Maar ik vind vooral de hele “road” een zeer mooie herinnering. En ja, er waren naast de ups ook de downs… Maar ik heb altijd iets kunnen doen wat ik gewoon heel graag doe in een goede omkadering en dat wens ik iedereen toe!